Petugo(-primo)
Festuca inops
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Fétuque grêle.
Descripcioun :La petugo-primo trachis en mato dins li tepiero seco e li garrigo de Prouvènço, pulèu dins li colo fin qu'i mountagno mejano. Es uno petugo di fueio verdo e primo (< 0,7 mm). A un sclerenchime qu'èi pas de countùni e pulèu irregulié. La paumo (paniculo) èi longo e primo (> 5 cm) e lis espigueto pas aristado.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Festuca
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 5 à 7 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico de Prouvenço e Ligurìo
Mai à jun
Liò : Tepiero seco
- Garrigo
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Eurimediterrano-Nord-Est
Ref. sc. : Festuca inops De Not.
Argelas
Ulex parviflorus
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Argieras, Argela, Argeiras, Argeirau.
Noms en français : Ajonc à petites fleurs, Ajonc de Provence.
Descripcioun :L'argelas trachis dins li colo secarouso de basso Prouvènço mounte ié flouris tre l'ivèr. Es uno planto proun pougnènto amé de pichòti flour jauno groupado pèr tres. Lou "calice" èi francamen di dos partido emé de sepalo peludo.
Usanço :Li flour soun manjadisso, adoubado en boutoun coume de tapeno. Au contro, la planto es empouisounanto que caup d'alcalouïde.
Port : Aubret
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ulex
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 0,5 cm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Garrigo
- Roucaio
- Tepiero seco
- Champino
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Ulex parviflorus Pourr., 1788